παρουσίες

οι παρουσίες εκείνων που πεθάναν
κι αγαπούσαμε,
είναι φορές σαν ζωντανές
έτσι ως έρχονται μες τα μεσάνυχτα
κάτω από τα κοιμισμένα βλέφαρά μας
ή ως μπαίνουν μες στη σκέψη μας
ανακλημένες από εικόνες ή τυχαία συμβάντα
που μαζί τους τα είχαμε συνδυάσει.

οι παρουσίες εκείνων που πεθάναν
κι αγαπούσαμε,
έρχονται, δεν παρέρχονται ποτέ
σαν συνειρμοί της αυτεξούσιας σκέψης
κι όσα μαζί τους ονειρευτήκαμε
κοιτώντας τόσο εφήμερες
πάνσεπτες πανσελήνους
σαν να ανασταίνονται
με όλη τους την παλαιάν ακμή
εις όλην τους την αίγλη…

οι παρουσίες εκείνων που πεθάναν
κι αγαπούσαμε,
ποτέ δεν θάβονται μες του μυαλού την άμμο
όσο και να φυσά νοτιάς
κι είναι φορές απείρως ζωηρότερα
τα ωραία πρόσωπά των,
από εκεινών που μας εξέχασαν
κι ας κάποτε μας είχαν ορκιστεί
πίστη αιωνία κι αγάπη.