ερμητικά κλειστά
ας μένουν τα παραθυρόφυλλα
σε έντεχνη συσκότιση
ας διατηρηθεί το δωμάτιο
κι ούτε τριγμός θύρας
ούτε άλλος θόρυβος ας μην ταράξει
την επίπλαστη γαλήνη που με τυλίγει…
γράφω.
και πρέπει να οραματιστώ
πλήρως τις δραπετεύσεις μου
ανυποψίαστος –δήθεν-
πως έξω από τους τοίχους
περνούν οι μέρες μου
τόσο απαράλλαχτες
η μια πίσω απ’ την άλλη
σαν κουστωδία πουλιών
που παίρνουν δρόμο
ελείψει ανοίξεως.
ιδιοτροπίες "ποιητών" θα πεις
κοινές. Δεν αντιλέγω.
μα έτσι καμώνομαι πως κάτι κάνω άξιο
γράφοντας για τ’ ανάξια λόγου πάθη μου
εν πλήρει επιγνώσει
πως μια επιγραφή ίσως απομείνει κι από με
-σαν σήμα της πορεία μου- επιτύμβια
Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2008
ιδιοτροπίες ποιητών
Αναρτήθηκε από christos στις 12:52 π.μ.
Ετικέτες ποίηση
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλια:
Σε ανακάλυψα μόλις προ ολίγου, άγνωστέ μου ποιητή...
Διάβασα τα δύο πρώτα στο ιστολόγιό σου... αυτό το τρίτο ήταν το "τυχερό" να δεχθεί τα σχόλιά μου, δηλαδή τον έπαινό μου... (...αν τον χρειάζεται ένας ποιητής...) Καλή συνέχεια! (Αλήθεια, όμως, γιατί σταμάτησες τόσον καιρό;...)
Δημοσίευση σχολίου