Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2008

ιδιοτροπίες ποιητών

ερμητικά κλειστά
ας μένουν τα παραθυρόφυλλα
σε έντεχνη συσκότιση
ας διατηρηθεί το δωμάτιο
κι ούτε τριγμός θύρας
ούτε άλλος θόρυβος ας μην ταράξει
την επίπλαστη γαλήνη που με τυλίγει…

γράφω.
και πρέπει να οραματιστώ
πλήρως τις δραπετεύσεις μου
ανυποψίαστος –δήθεν-
πως έξω από τους τοίχους
περνούν οι μέρες μου
τόσο απαράλλαχτες
η μια πίσω απ’ την άλλη
σαν κουστωδία πουλιών
που παίρνουν δρόμο
ελείψει ανοίξεως.

ιδιοτροπίες "ποιητών" θα πεις
κοινές. Δεν αντιλέγω.
μα έτσι καμώνομαι πως κάτι κάνω άξιο
γράφοντας για τ’ ανάξια λόγου πάθη μου
εν πλήρει επιγνώσει
πως μια επιγραφή ίσως απομείνει κι από με
-σαν σήμα της πορεία μου- επιτύμβια

1 σχόλια:

Seagull είπε...

Σε ανακάλυψα μόλις προ ολίγου, άγνωστέ μου ποιητή...
Διάβασα τα δύο πρώτα στο ιστολόγιό σου... αυτό το τρίτο ήταν το "τυχερό" να δεχθεί τα σχόλιά μου, δηλαδή τον έπαινό μου... (...αν τον χρειάζεται ένας ποιητής...) Καλή συνέχεια! (Αλήθεια, όμως, γιατί σταμάτησες τόσον καιρό;...)