Δευτέρα 14 Απριλίου 2008

λερναίες μνήμες

Όλες μου οι μνήμες αποδείχτηκαν λερναίες
με τους λαιμούς τους τεντωμένους
έτοιμες για αποκεφαλισμό
απ’ τη ρομφαία του χρόνου.
Μα δόλιες πολύ, οι πιο πολλές τους
γνωρίζοντας καλά- εγώ αγνοώντας
την ικανότητα πολλαπλασιασμού τους
υπό την έλλειψη φωτός…

Κι έτσι τα λάθη μου επανέρχονται εις διπλούν
με προσωπεία φριχτά, γλώσσες φιδίσιες
σε κάθε του μυαλού μου αναδρομή,
σε κάθε του δωματίου μου συσκότιση.
Κι είναι τα πιο πολλά από αυτά
-μπορώ να τ’ αξιολογήσω τώρα
με τη σοφία της επίγνωσης-
πράξεων παραλείψεις ή αρνήσεις ηδονών…

Οπλίζομαι με θάρρος αμνησίας.
Θα κάψω λέω μέσα μου το της τομής σημείον
καυτηριάζοντας καλά την αναγέννηση τους
-άλλωστε ο άθλος τούτος έχει προηγούμενο-
κι έτσι ήσυχος θα κοιμηθώ απόψε…
μονάχα ένας μύχιος φόβος
βαθιά ελλοχεύει μες τα μάτια μου:
μήπως ετούτο το ξεκλήρισμα , ετούτη η σφαγή
αποτελέσει αργότερα ,το μέγιστό μου λάθος…

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

...Απόψε δε θα κοιμηθώ..,
ποθώ να ξενυχτήσω..,
τις Ερινυές που νάρκωσα
μ' Αγάπη θα ξυπνήσω..!

Το είναι μου σιχάθηκα..,
που υπηρετεί τα περιττά..,
νά 'μαι σκυφτός δεν ντράπηκα..,
καιρός να σηκωθώ ψηλά..!

Απόψε δε θα κοιμηθώ..,
περνάω δικαστήριο..,
ω δικαστή Συνείδηση..,
άρχισε το μαρτύριο..!...

Αλέξανδρος Ζήβας,
URL : www.siopi.gr
Αποκωδικοποίηση..: ψυχής, σιωπής, θρησκειών, μυθολογιών,...
Σχηματοποίηση λόγου, θεογονία, κοσμογονία,...
Γεια...
URL : www.siopi.gr

Καλλιόπη είπε...

Όταν σβήνω το φως
Πάλλονται γύρω μου οι αναμνήσεις
Οι πιο κοντινές ζευγαρώνουν με αυτές
Τις τόσο ξέθωρες, τις τόσο μπερδεμένες
Που δεν είσαι σίγουρος πια
Αν ήταν όνειρο ή όχι