Δευτέρα 28 Απριλίου 2008

άνωση

θυμίζουνε οι μέρες μου,
έτσι ως περνούν βαδίζοντας η μια πίσω απ’ την άλλη,
σμήνος πουλιών που αποδημούν
από ένστικτο ,θαρρείς, ή από ανάγκη
γυρεύοντας αλλού το ακμάζον έαρ…
κι εγώ σαν θεατής
ή σαν μαθητευόμενος ακόμη οιωνοσκόπος
ν’ ακολουθώ μια τα δεξιά,
μια τα ζερβά πετάγματά τους
με την κρυφήν επιθυμία στο στήθος
να προπορευτώ –οποία αλαζονεία!-
του παρόντος μου….

κι είναι φορές που καταφέρνω να αφεθώ
στα στιβαρά μπράτσα της φαντασίας
-της μόνης ικανής να μεταβάλλει
τη μονιμότητα της θέας των ματιών μου-
τόσο που να μπορώ ακόμη και μέσα από τούτο το δωμάτιο
με τα απαράλλαχτα έπιπλα
και τις φωτογραφίες των νεκρών
που επαιτούν ανάμνηση
σε θλιβερή παράταξη τριγύρω,
να ατενίζω τη γαλάζια θάλασσα…

και τόσο η ψευδαίσθησή μου
μοιάζει ,φορές, αληθινή
που νιώθω ελαφρύς πολύ, σχεδόν αιθέριος
να επιπλέω, να αναπνέω, να σώζομαι
ωθούμενος θαρρείς στην επιφάνεια
απ’ τη μυστήρια άνωση της ποίησεως


Β' έπαινος στον ποιητικό διαγωνισμό του δήμου Ηρακλείου Κρήτης...

1 σχόλια:

Seagull είπε...

Χρήστο, καλή σου μέρα!

Όπως ήδη γνωρίζεις, δημιούργησα ένα blog, με την ονομασία "Κλέφτρα Κίσσα" (http://kleftrakissa.blogspot.com/), στο οποίο "εκθέτω" κείμενα άλλων bloggers, που τους τα έχω "κλέψει".
Περισσότερα, μπορείς να βρεις και να διαβάσεις στην πρώτη μου ανάρτηση:
http://kleftrakissa.blogspot.com/2008/09/blog-post_30.html
Επειδή μεταξύ των αναρτήσεων που έχω κλέψει περιλαμβάνονται και
δικές σου, θεώρησα σκόπιμο να σε ενημερώσω σχετικώς, ώστε αν έχεις οποιαδήποτε αντίρρηση για την "κλοπή" αυτή να με ενημερώσεις και να κατεβάσω τις σχετικές αναρτήσεις μου.

Ευχαριστώ
Seagull
http://seagullstefanos.blogspot.com/

Υ.Γ. Αφήνω σχετικό σχόλιο κάτω από κάθε πρωτότυπη ανάρτηση, για ευνόητους λόγους