σχεδόν ακέραιος

οδήγησα ως εδώ την όρασή μου αμόλευτη σχεδόν
περνώντας την μέσα από καταπράσινα νερά
σε τούτο τον έρημο βυθό
που βρίθει από αόρατα υποθαλάσσια χάσματα

έφερα ως εδώ την ακοή μου ολάκερη σχεδόν
ξεναγώντας την στους ήχους της σιωπής
σε τούτο το έρημο κενοτάφιο
που δεν αξιώθη σάρκες να γευτεί

έφερα ως εδώ την αφή μου, ανέγγιχτη σχεδόν
σέρνοντας την άγρια πάνω στην αιχμηρότητα
σε τούτα τα λειασμένα βότσαλα
που εξομαλύνθηκαν, δοσμένα αιώνες στην ροή

Έφερα ως εδώ τον εαυτό μου ακέραιο σχεδόν
στέρεα πατώντας πάνω στη σαθρότητα
σε τούτο τον έρημο βράχο
που ζώνεται ολοτρόγυρα από θάλασσα…