αρνούμαι

Εξάγγελος που φέρνει θλιβερό μαντάτο
στην άκρη σκοτεινής παρόδου περιμένω
το νεύμα του θεατρώνη να μου πει πως βγαίνω
σε αρχαίο θέατρο ασφυκτικά γεμάτο

Προσμένοντας το κοίλον να με αποθεώσει
το τάλαντο τιμώντας το υποκριτικό μου
με δυο γουλιές νερό ξεπλένω το λαιμό μου
που απ' την τόση έχει αναμονή στεγνώσει

όμως μπροστά μου σαν να ζωντανεύει η ορχήστρα
τα διαζώματα ασφυκτικά με ζώνουν
οι κλίμακες θεριεύουν με περικυκλώνουν
και μ' εγχειρίδιο με προσμένει η Κλυταιμνήστρα

δεν αγαπά κανείς κακούς μαντατοφόρους
ούτε κι εκείνους που κομίζουν την αλήθεια
έχουν τα αυτιά πολύ εθιστεί στα παραμύθια
και στων ειδήσεων των καλών τους μισθοφόρους

Τα ρούχα βγάζω και τον ρόλο αποποιούμαι
πείτε το θεατρίνου αρχάριου δειλία
ή νοσηρή κι αστεία μαζί αγοραφοβία
όμως σε τέτοιο θέατρο να παίξω αρνούμαι...