Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

ξέρεις...

Ξέρεις... υπάρχουν στεριές που δεν είδαν ποτέ τους καράβι
φάροι που ανωφέλευτα ρίχνουν στο πέλαος το φως
ξέρεις... υπάρχουν λαοί που ερίζουν για λίγο σιτάρι
και πεθαίνουν απλά για μια ανάλατη χούφτα νερό …

ξέρεις... υπάρχουνε μνήμες που ξορκίζονται μόνο με αίμα
κι υποτέλειες φριχτές που υποκύπτει ακόμη κι ο νους
ξέρεις... υπάρχουν παιδιά που θεός δεν τα στέργει κανένας
κι όλο είδωλα φτιάχνουν πλαστά από ψίχα ψωμιού…

κι όλο διστάζω να πω όσα έχω στο εντός μου θαμμένα
είναι καιρός που φοβάμαι να ζήσω… μα ζω
και υπάρχουν φορές που να κλαίω δεν μπορώ για κανένα
κι είναι αυτό κι απ’ το θάνατο πιο οδυνηρό ….

ξέρεις... υπάρχουν αγάπες που εγκλωβίστηκαν μέσα σε έλος
όρκοι που διαψευστήκαν πριν καλά εκστομιστούν
ξέρεις ...λένε οι ελπίδες -συνήθως- πεθαίνουν στο τέλος
κι άλλες που ξεψυχάνε προτού ν’ ανδρωθούν

Ξέρεις... υπάρχουν στιγμές που βύθιζομαι μέσα στο λάθος
και ζητώ παραθύρι ν’ ανοίξω να πάρω πνοή
ξέρεις... υπάρχουν ειδών μοναξιές, και τις βίωσα με πάθος
έλα μαζί μου ,αν θες, στο ταξίδι που δεν έχει αρχή…