κάπου κοντά

Κάπου κοντά, ίσως πίσω απ’ τους πυρσοφόρους ορίζοντες
να ενοικεί το φως που περιμένουμε,
ανέγγιχτο ακόμη απ’ τις ιδιοτέλειες των θνητών
κι αμόλευτο απ’ τα βλέμματα.
Αρκεί να το πιστέψουν οι οφθαλμοί μας
για να καρπωθούν τη θέασή του.

Κάπου κοντά, ίσως και πίσω απ’ το δίσκο της σελήνης
να βρίσκονται εν αναμονή οι ελπίδες μας
μες στους ροδώνες των ηλιόλουστων Μαΐων
ή σε κιτρώνες θαλερούς με θέα τη θάλασσα
που όλο σκορπούν την ευωδιά τους σαν πέφτει ο ήλιος
μίλια μακριά, χωρίς να ζητούν αντάλλαγμα.
Αρκεί να δείξουν οι ψυχές μας
στέρεα πίστη στο ανέλπιστο

Κάπου κοντά, ίσως πιο μέσα απ’ το μέσα μας
να βρίσκονται οι πηγές των ποταμών
που πρόκειται να αναταράξουν τα λιμνάζοντα
και που μπορούν μονάχα με τη δύναμη της θέλησης
να φέρουν αισίως ως τις εκβολές τους
τον πόθο μας να αλλάξουμε
Αρκεί-απλά- να ονειρευτούμε την πορεία τους

Κάπου κοντά, ίσως και δίπλα μας
να βρίσκονται εκείνοι οι άνθρωποι
που πρόκειται να αλλάξουν τη ζωή μας ολάκερη
αγαπώντας μας μ’ όλη την ειλικρίνεια της ψυχής τους.
Αρκεί να τους καλέσουμε κοντά μας
μέσα στα σύνορα τα απτά της απαλάμης μας…