δεν είμαι ο ίδιος

Η σελήνη ακέραιος δίσκος
κέρμα μες το νερό που γυαλίζει
το μυαλό προς τα πίσω γυρίζει
στα «διότι» στα «τι» και στα « μήπως»

Για όσα έφυγαν πόσο λυπάμαι
για όσα λόγια δεν γίνανε πράξεις
δεν είμ' ίδιος εγώ έχω αλλάξει
κατά βάθος εμένα φοβάμαι

Είναι από τις δυνάμεις μου πάνω
να φορώ προσωπίδες και ρόλους
και συγνώμη ζητάω απ' όλους
όσους πίκρανα και θα πικράνω

του ορίζοντα η πύλη θα ανοίξει
πυροκόκκινο του ήλιου μπακίρι
σου ζητώ τελευταίο χατίρι
του φωτός σου το κύμα ας με πνίξει