Προτού τον κόσμο τούτο αφήσω
και στο σκοτάδι πριν χαθώ
μια χάρη απόψε θα ζητήσω
από τον άγνωστο θεό:
Κέρνα με θεέ μου υπεροψία
γέμισε με έπαρση το νου
να νιώσω την αθανασία
και της ψυχής και του κορμιού
ή κάνε με να νιώσω μίσος
ένστικτα δωσ’ μου ταπεινά
για όλα τα πρέπει και τα ίσως
για ότι με καίει και με πονά
συννέφιασε και πάει να βρέξει
κι εγώ μαζί με τη βροχή
αφήνω την ψυχή να τρέξει
κι ίσως σε θάλασσα να βγει
μα πριν η θάλασσα με πάρει
και πριν κι εγώ της αφεθώ
χάρη ζητώ απ’ το φεγγάρι
κι από της νύχτας το θεό
Κέρνα με θεέ μου υπεροψία
γέμισε με έπαρση το νου
να νιώσω την αθανασία
και της ψυχής και του κορμιού
ή κάνε με να νιώσω μίσος
ένστικτα δωσ’ μου ταπεινά
για όλα τα πρέπει και τα μήπως
για ότι με καίει και με πονά
Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2007
μια χάρη απ' το θεό
Αναρτήθηκε από christos στις 10:45 μ.μ.
Ετικέτες έμμετρα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου