ήθελα να σου πω

Ήθελα να σου πω για τα καράβια
Μα όχι για κείνα που συναντά
το βλέμμα σου απ’ το παράθυρο
Που έχει για θέα του το πέλαγος,
Μα για τα άλλα, που έχω μέσα μου
κατάφορτα από ελπίδες κι όνειρα
Και που τα’ αφήνω πότε -πότε να ανοιχτούν
σε πόντους αταξίδευτους ακόμη…

ήθελα να σου πω για τις αλήθειες μου
όχι εκείνες που όλοι βλέπουνε σε μένα
μα για τις άλλες που κρύβω μέσα μου
σαν τέφρα αγαπητής μορφής
σε λήκυθο ανέγγιχτη απ’ τον ήλιο

ήθελα να σου πω πολλά γιατί να ξέρεις
όσο δεν αποφασίζουμε να υψώσουμε
τις λέξεις μας στον ουρανό
τόσο τα ανεμόπτερα των τύψεων απρόσκοπτα
θα συνεχίζουν τις πτήσεις τους
κι όσο κρατάμε μέσα μας
τις σκουριασμένες κερκόπορτες
τόσο θα ανακαλούνται στη μνήμη οι προδοσίες μας...