στην τελετή των ματαιώσεων
πρώτος θα παρουσιαστώ μεσ' την αρένα
φορώντας ιμάτιον ματαιοδοξίας
και θα δεχτώ τα έπαθλα του τελετάρχη χρόνου:
αήχους κρότους χειρών αοράτων
και ιαχές παρακμιακές θριάμβου,
που έχει αθλοθετήσει
για όσους η εγκαρτέρηση
δεν ήτανε απλά στάση ζωής
μα η ζωή τους η ίδια...
στην απονομή των αρνημένων παραδοχών
πρώτος θα σκύψω να στεφτώ
απ' τον ελλανοδίκη της απόρριψης
κι ως θα με απορροφά η σιωπή και θα εξαγνίζομαι
αφημένος στην αφή της εγκατάλειψης
θα οραματιστώ αλλοτινές ακμές
κι ας μην τις έζησα.
στα επινίκια -γιορτή των ακυρώσεων-
θα δώσω βροντερό παρόν άδοντας διθυράμβους θριάμβων
για όλα τα ανενδοίαστά μου σφάλματα
που με ματώσανε πολύ μα με μεγάλωσαν.
και θα ανακηρυχτώ- πολλούς δεν είχα εξάλλου ανταγωνιστές-
ισάξιος συμβασιλέας της ένδειας...
Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2007
απονομή
Αναρτήθηκε από christos στις 10:56 μ.μ.
Ετικέτες ποίηση
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου